مرگ کیومرث پوراحمد ترسناک‌ترین خودکشی سال بود!

کیومرث پوراحمد کارگردان سینما و تلویزیون صبح روز ۱۶ فروردین ماه با مرگ خودخواسته به زندگی خود پایان داد و سینمای ایران را در شوک فرو برد.

مرگ کیومرث پوراحمد ترسناک‌ترین خودکشی سال بود!

  به گزارش زنهار، همایون غنی‌زاده (هنرپیشه و کارگردان سینما و تئاتر) در این باره پستی را در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرد:

تحمیل نَزیستن به جامعه سیلی خورده ایرانی در جهان و دورانی که راههای زیستن در جوامع دیگر و در برابر چشمان ما دارد روز به روز متنوع تر می شود! حتما باید جنایت لقب بگیرد.تحمیل نَزیستن جنایت است هرچند که مثل جنایت علیه بشریت،مثل جنایت جنگی،مثل نسل کشی و قتل عام قابل اثبات و ارائه آمار و مستندات نباشد! اما تحمیل نَزیستن به همان میزان خون بالا می آورد چرا که بشر را ناتمام می گذارد و هیچ شکنجه ای بالاتر از محکوم بودن و تحمل ناتمامی در چنین ابعاد گسترده ای نیست. ناتمام ماندن تراژدی ای است که دارد زندگی و امید جامعه ایرانی را در چرخ دنده های خود می بلعد و می جود و تفاله آن را هر از چندگاهی به سر و صورت‌مان تف می کند.از کودکی های ناتمام! جوانی های ناتمام! کارهای ناتمام!خنده های ناتمام! رفتن‌ها و آمدن‌ها و آرزوهای ناتمام و از آثار! تا زندگی‌ها و عمرها و حرف‌ها و حسرت‌های ناتمام! ما پر از نرسیدن شده‌ایم! پر از گم شدن پر از دیر شدن و روی تل بزرگی از حسرت روزگار می‌گذرانیم. هیچ توجه کرده‌اید که این حجم ناتمامی تحمیلی چنان ابعاد گسترده‌ای پیدا کرده است که خودکشی دیگر آنطور که انتظار می‌رود و مرسوم بوده مورد نکوهش مردم قرار نمی گیرد؟!(دوستی چندی پیش از میزان تحسین فعل خودکشتن جوانی در کامنتهای پست اینستاگرامی‌اش به وحشت افتاده بود و البته که وحشت هم دارد.)

اما حتما که خودکشی کیومرث پوراحمد ۷۳ ساله که راوی جامعه ایرانی و گاهی حتی سنتی‌ترین لایه های این جامعه بود از بی‌اندیشیدن و بد اندیشیدن و کج اندیشیدن نیست! قطعا که از بی‌تجربگی و هیجان‌زدگی و جلب ترحم و توجه و از خامی و جوانی هم نیست!برای همین خودکشی کیومرث پوراحمد از خطرناک ترین و ترسناک‌ترین و هشدارآمیزترین خودکشی‌های این دوران ما است که در خبرها آمده.

گویی خودکشی او ادامه حرف ها و یکی از آثارش است!گویی قسمت آخر و جامانده سالهای بعد و بزرگسالی قصه‌های‌ مجید است.در جامعه‌ای که نه اثری از بی‌بی و خانه او باقی مانده! نه اثری از طعم کالجوش‌هایش و نه امیدی به تمام فرداهایی که بی‌بی برایمان آرزو کرده و جهانمان مملو از ناتمام‌ها شده است!ناتمام گذاشتن دوران پیری پیام کوچکی نیست. 

    دیدگاه شما
    پربازدیدترین اخبار