قالیباف نمی‌تواند خود را از جبهه پایداری جدا کند

به گزارش زنهار؛ بهروز نعمتی، نماینده پیشین مجلس می گوید: هر تصمیمی کمیسیون مشترک لایحه حجاب بگیرد مسئولیتش با کل مجلس است و اصل هشتادوپنجی کردن این لایحه نمی توانند از زیر مسئولیتش شانه خالی کنند.

قالیباف نمی تواند خود را از جبهه پایداری جدا کند، با اصل هشتادوپنجی شدن لایحه حجاب مسئولیت آن از روی دوش نمایندگان برداشته نمی شود، دولت رئیسی مساله برجام و FATF را حل و فصل کند و ...این جملات بخشی از گفتگو با بهروز نعمتی نماینده پیشین مجلس است.

او تاکید دارد که خالص سازی شاید چند صباحی برای برخی ها کلاه نمدی شود ولی ادامه پیدا نخواهد کرد.» او اشاراتی نیز به انجمن حجتیه داشت و تاکید کرد: انجمن حجتیه در کشور نفوذ و قدرت دارد که یک رئیس مجلس را ردصلاحیت می کند.

نعمتی همچنین از عددسازی و آماردهی های شبهه ناک انتقاد کرد و به دولتمردان توصیه کرد با مردم شفاف باشند و واقعیت ها را بگویند.

به گزارش خبرآنلاین بخش هایی از گفت و گوی نعمتی را در ادامه می خوانید:

براساس خبرهای منتشر شده و برخی گفته هایی که دوستان داشتند، ظاهرا ۸۰۰ نفر از عزیزان اصلاح طلب پیش ثبت نام کرده اند. یک طیف دیگر مجموعه جامعه مهندسین و جبهه پیروان و نزدیکان آقای مهندس باهنر هستند که طیف گسترده ای را شامل می شوند.

یک طیف اصولگرایان معتدل مثل ماها هم در میدان هستند. یک زمانی در دهه ۹۰ گفته شد اصولگرای معتدل دیگر چه صیغه ای است، ولی این واقعیت است یعنی افرادی که نمی خواهند همراه با طیف تندرو مثل پایداری کار کنند ولی اصولگرا و مهمتر اینکه معتدل هستند و فکر می کنند اگر کنار هم باشند می توانند برای کشور و نظام خوب کار کنند. یک طیف هم جریان آقای قالیباف است که الان هم در مجلس حضور دارند. طیف پایداری و نزدیک به سعید جلیلی هم در انتخابات حضور دارند.

ولی در کل فکر می کنم در انتخابات یک مجموعه اصلاح طلبان باشند، یک مجموعه اصولگرایان حاضر در دولت و مجلس از پایداری تا طیف قالیباف و جلیلی و یک مجموعه هم اصولگرایان معتدل.

آقای قالیباف نمی تواند از جریان پایداری خود را جدا کند. آقای قالیباف رئیس مجلس است و این خونی که ریخته شده نذر او شده است و نمی تواند خود را جدا کند.

مقوله حجاب به نظر من مقوله شخصی و از درون خانواده ها شکل می گیرد. شما مثلا اگر بررسی کنید عموما افرادی که در این کشور زندگی می کنند معتقد به حجاب هستند حتی آن کسی که شل حجاب یا بی حجاب است.

ولی بعضا شاید به من و امثال من دهن کجی می کنند. من این نکته را واقعا بررسی کردم و در ایام اعتراضات با خیلی از دانشجوها مرتبط بودم، مثلا سوال می کردم که خانم فلانی چرا اینجوری هستی و پوشش این سبکی داری، می گفت من نماز می خوانم، روزه می گیرم، پدر و مادرم نماز می خوانند ولی وقتی به من زور گفته می شود این واکنش را نشان می دهم. این مصداقی از نکته ای بود که مطرح کردم.

من معتقدم که خواهران، دختران و بچه های ما با حجاب عجین شده اند. اما جاهایی ممکن است که ضعیف یا شدید با حجاب برخورد کنند اما اینکه این موضوع را اصل ۸۵ کردند من فکر می کنم که دوستان می خواستند با یک سیاستی موضوع از سرشان رد شود چراکه سال انتخابات است.

اتفاقا از مسئولیت نمی توانند فرار کنند چون اختیارشان را دست افرادی دیگری داده اند. یک نماینده نباید اختیارش را دست کسی دیگر دهد. بنده برای ۴ سال وظیفه و تکلیف دارم که به عنوان یک نماینده در خدمت کشور و مردم باشم و نباید تفویض مسئولیت کنم.

 چه کسانی به اصل هشتادوپنجی شدن این لایحه رأی داده اند؟ همان نماینده رای داده است یعنی اختیارتش را به یک کمیسیون مشترک داده پس مسئولیت تصویب با او نیز هست.

بهرحال برخی نمایندگان با مصاحبه کردن موضع شان را اعلام کردند. مثلا آقای پزشکیان معلوم است نظرش چیست، یا آقای نوری قزلجه، آقای محمود زاده و برخی دیگر از نمایندگان اعلام نظر کردند و مردم هم در جریان هستند و می دانند.

در اصل ۸۵ ای شدن لایحه حجاب هم باید در نظر داشت که همه ما مسلمان هستیم و کسی مخالف حجاب نیست. اینکه شرایط یا فضایی فراهم شود که دختر خانمی بر اثر سهل انگاری یا درست آموزش ندادن ما پدر مادرها دین به او تفهیم نشده باشد و نکاتی از این مورد باید روش درست در پیش گرفته شود. مثلا اول قالیباف گفت برخوردی با دانش آموزان نمی شود بعد برخی نمایندگان گفتند نه جرم انگاری می شود. این مباحث حاشیه ساز است.

در نهایت من معتقدم که وظیفه نمایندگان محترم با اصل هشتادوپنجی کردن این لایحه کنار زده نمی شود و همچنان مسئولیت دارند. یعنی هر تصمیمی کمیسیون مشترک بگیرد مسئولیتش با کل مجلس است چون آن کمیسیون هم براساس اختیاراتی که مجلسی ها داده اند عمل کرده است.

نکته دیگر اینکه من فکر می کنم هر چقدر در این موضوع فشار بیاوریم متاسفانه نتیجه عکس می گیریم.مثلا فشار به فلان هنرپیشه، مجری، استاد دانشگاه و ...وارد می شود که در همان مسیر خالص سازی است. به فلان فکر می گویند تو جایگاه استادی دانشگاهی را نداری ولی همان فرد در همان رشته رئیس یک نهاد بین المللی می شود.

معتقدم با این کارها می خواهند لج مردم را در بیاورند و مردم قهر کنند. من معتقدم این روش ها نتیجه عکس می دهد و مشخص است که یک جای کار ایراد دارد و مطمئن باشند که مردم متوجه هستند و می فهمند.

دانشگاه شرایط خاص خود را دارد، فضای علم و ادب و دانش فضای مجزایی از همه موضوعاتی که ما فکر می کنیم. رسالت علمی، دینی و میهنی آن استاد مشخص است. این حضرات توجه ندارند و به نظر من جایگاه دانشگاه را فراموش کرده اند. مبدع کرسی های آزاد اندیشی در کشور چه کسی بود؟ مگر غیر از این است که مقام معظم رهبری مبدع کرسی های آزاد اندیشی بودند؟

ولو اینکه استادی بیاید مجلس، دولت و حتی مقام رهبری را نقد کند. مگر شما ندیدید بارها دانشجویان و دانشگاهیانی که در حسینیه امام خمینی در حضور رهبری انتقادات خود را مطرح می کنند و رهبری گوش شنوا دارند، این چه ایرادی دارد؟ آنچه این خالص سازها دنبالش هستند غیر از آن است که برای کشور و نظام مفید باشد.

من خودم استاد دانشگاه هستم در آن ایام اعتراضات یک ساعت کلاس هایم تعطیل نشد، همه دانشجویانم سرکلاس بودند و موضوعات خیلی راحت و شفاف باید باشد. بعضی وقت ها که با دانشجویانم صحبت می کنم انگار بچه های خود من هستند، در واقع اگر استادی حرفی می زند از روی دلسوزی است. این نیست که اگر کسی مخالف من صحبت کرد این حتما ضد انفلاب است. حتما اینطور نیست.

ممکن است دنبال این موضوع باشد اما نمی توانند. مثلا موضوع را طور دیگری مطرح می کنم و پای حراست را به میان می آورند اما حراست ساختار دارد. من یا مشکل امنیتی دارم یا مشکل سیاسی یا مشکل اخلاقی یا اجتماعی بالاخره یک چیزی دارم. بر آن مبنا حراست وظیفه و تکلیف دارد. حراست هم براساس یک پرونده قضایی یا نکته ای دیگر وارد عمل می شود خودش که نمی تواند بحثی را مطرح کند. همه دانشگاه های کشور حراست دارند پس چرا باید یک تعداد محدود از دانشگاه ها این اتفاق بیفتد؟

بهرحال همان دانشگاه تراز اول باید با یک شاخصی بگوید آقای نعمتی تو لیاقت نداری استاد این دانشگاه باشی.نمی توان بر مبنای خواسته فلان گروه یا فلان جریان خالص ساز عمل کرد. فضای دانشگاه یک فضای خاصی است یک فضای گفتگوی علمی و شناور و بدون هیچ گونه پرده پوشی است.

من چند نکته را مطرح کنم، امسال از نگاه من یکی از سال های انتخاباتی سخت است باید کاری بکنیم که دل مردم را بدست آوریم و همان مشارکتی که مقام رهبری تاکید چندباره داشتند را داشته باشیم.

برخی افراد و چهره ها جایگاه های خاص و محترمی دارند اینها باید خودشان را از گروه ها و احزاب جدا کنند. مثلا ائمه محترم جمعه و جماعت در جایی نشسته اند که منبر رسول الله است و نباید سیبل گروه خاصی باشند. یا برخی نهادهای مقدس این کشور خودشان را فدای یک جریان خاص نکنند. من قلبا معتقدم که اینها فدایی های کشور و نظام هستند.

این افراد و نهادها نباید تریبون جریانی خاص باشند. ستون باشند، نقش پدری ایفا کنند، نباید خودشان را آلوده جریانات سیاسی کنند چرا که همین جریانات سیاسی ممکن است روزی زیرپایشان را خالی کنند.

باید خیلی مراقب بود هر کسی هم که برنده شود فرقی نمی کند مهم نظام است. شاید برخی فکر کنند ما خیلی ناراحتیم که مجلس نیستیم، خدا می داند که ناراحت نیستیم ولی دل می سوزانیم.

خواهش و تمنا دارم دولت آقای رئیسی بیاید و فارغ از این جریانات مختلف موجود، چند مساله را حل و فصل کند. من می گویم بریکس و شانگهای حتما خوب است، هر نوع پیمان، عهدنامه و هر قراردادی بین ما و کشورهای دیگر خیلی خوب است و عالی اما خواهشم این است برخی مسائل را که این قراردادها و پیمان ها وابسته به آنها هستند را حل کنیم. اگر قرار است در شانگهای اتفاقی بیفتد حتما به برجام وصل است.

اگر قرار است در بریکس اتفاقی بیفتد حتما موضوعات مختلف FATF باید حل شود. مخصوصا اگر ما قرار است کاری انجام دهیم تجارتی انجام دهیم حتما CFT از موضوعات مرتبط با FATF باید حل شود.

کتک برخی مسائل را ما خوردیم، خداوکیلی خیلی چیزها که آن موقع می گفتند بد است الان دارند لذت بودنش را می برند، پس این مسائل را حل و فصل کنند. ما نفت می فروشیم و صادرات داریم اما پول واقعی صادرات و تجارت به ما بر نمی گردد. یک عده واسطه و دلال هستند که سود را آنها می برند. این هزینه ها که صرف دلال ها می شود بعضا ممکن است برای عمران و ابادانی ۵ استان ما کافی باشد. من خواهشم این است برای رضای خدا و برای اینکه کشور و مردم راحت شوند، این مسائل حل و فصل شوند.

به بحث مشارکت حداکثری اشاره ای داشتید، فکر می کند دولت برای فراهم سازی این مشارکت حداکثری چه اقداماتی در حوزه معیشت و اقتصاد مردم باید انجام دهد؟ آنچه دیده می شود به جای اقدام عملی بیشتر آماردهی های شبهه ناک است.

من با عددسازی مخالفم. عددسازی کجاست؟ عددسازی در کوچه است، در نانوایی، قصابی و میوه فروشی است. وقتی من مرغ کیلویی ۹۳ هزار تومان می خرم به وضوح می بینم که این کالا گران شده است. نمی توانم بگویم که ۹۳ هزار تومان نیست.

یا وقتی گوشتی کیلو ۴۰۰ هزار تومان می خرم می گویم آقای وزیر عددی که شما می گویید اشتباه است.امروز اگر تورم نقطه به نقطه ۵۳ درصد است به مردم بگویید چون مردم لمس می کنند. در موضوعات خرد اقتصادی بدون تعارف باید قدم به قدم پیش برویم. خیلی بد است که وزیر جهاد و کشاورزی نداند که مثلا چند مرغداری در این کشور بوده و چند تا از آن الان تعطیل شده است.

اگر واقعیت ها را به مردم بگوییم مردم خیلی راحت تر می پذیرند. خیلی خوش بینانه تر نسبت به ما برخورد می کنند. امیدوارم که انشالله این اتفاقات رخ دهد و انشالله امیدواریم که امسال یک سال خوبی برای کشور باشد چون افراد می آیند و می روند اما آن نام ایران و ایرانی است که می ماند. خیلی آدم های بزرگ و کوچکی آمدند و در این مجالس و دولت ها حضور داشتند. امروز شاید هیچ اسم و رسمی از انها باقی نمانده باشد.

باید بر مبنای عملکرد واقعی امتیاز بدهیم اما الان آماری ندارم. باید اینها را ببینم و بعد اظهار نظر کنم ولی واقعا عدد و رقمی ندارم ولی آنچه که می شنوم این است که مجلس متاسفانه در هر دوره ضعیف تر می شود. حالا ممکن است در دوره بعد هم ضعیف تر شود.