کشف یک اَبَرزمین با امکان حیات توسط ناسا تایید شد
ستاره‌شناسان یک سیاره‌ی فراخورشیدی از نوع اَبَرزمین کشف کرده‌اند که به دور یک ستاره‌ی کوتوله‌ی سرخ در فاصله تنها ۳۷ سال نوری از منظومه‌ی شمسی می‌چرخد و ممکن است دارای شرایط حیات را باشد.
به گزارش زنهار، این سیاره‌ی فراخورشیدی تازه، که توسط ناسا و با استفاده از تلسکوپ سوبارو کشف شده است، در طبقه‌بندی اَبَرزمین قرار می‌گیرد و ستاره‌ی مادر آن هم از ستارگان نوع M است.
ساختار منظومه‌ی سیاره‌ای Ross 508
این سیاره با نام Ross 508 b جرمی چهار برابر زمین دارد و شعاع آن ۱.۸۳ برابر شعاع زمین تخمین زده شده است. جرم ستاره‌ی مادر هم ۰.۱۸ جرم خورشید و شعاع آن ۰.۲۱ شعاع خورشید است.
این ابرزمین با فاصله‌ی ۳۷ سال نوری از ما، تنها در مدت ۱۰.۸ روز به دور ستاره‌ی خود می‌چرخد و ۰.۰۵۳۶۶ واحد نجومی (متوسط فاصله‌ی زمین تا خورشید) از آن فاصله دارد. همچنین مدار Ross 508b بیضوی است، به این معنی که همیشه به ستاره‌ی مرکزی نزدیک نیست.
ناسا در توضیح این کشف نوشت: «مدار سیاره، آن را به منطقه‌ی قابل سکونت ستاره‌اش وارد و از آن خارج می‌کند. چنین سیاره‌ای ممکن است بتواند آب را روی سطح خود نگه دارد و هدف مهمی برای مشاهدات آینده در زمینه‌ی مطالعه‌ی امکان حیات در اطراف ستارگان کم‌جرم مانند کوتوله‌ی نوع M در این پژوهش خوهد بود.»
ستاره‌هایی از نوع کوتوله‌ی سرخ، نسبتا خنک محسوب می‌شوند و دمایی بین ۲۰۰۰ تا ۳۵۰۰ کلوین دارند. چنین دمای پایینی باعث می‌شود تا در طیف مرئی کم‌نور باشند و اخترشناسان باید آن‌ها را در طیف فروسرخ مطالعه کنند.
بدین ترتیب مرکز اختربیولوژی ژاپن یک طیف‌سنج فروسرخ به نام «ابزار دوپلر فروسرخ» (IRD) را روی تلسکوپ سوبارو در هاوایی نصب کرد. بدین ترتیب این اولین کشف توسط یک ابزار جدید در تلسکوپ سوبارو محسوب می‌شود و فرصتی را برای بررسی امکان حیات در سیارات اطراف ستارگان نزدیک فراهم می‌کند.
Ross 508 b اما در مجموع سومین سیاره‌ای است که پیرامون چنین ستاره‌ی کم‌جرمی یافت می‌شود. فاصله متوسط آن از ستاره‌ی مادرش تنها یک‌بیستم فاصله زمین و خورشید است. به گفته‌ی اخترشناسان مدار بسیار بیضوی این سیاره، آن را هر ۱۱ روز به کمربند حیات ستاره‌ی مادر می‌برد.
«هیروکی هاراکاوا» (Hiroki Harakawa) پژوهشگر اصلی این مطالعه که نتایج آن در نشریه‌ی جامعه‌ی نجومی ژاپن به چاپ رسیده است، گفت: «رصدهای فروسرخ پیش از این در تشخیص سیارات کم‌جرم مانند ابرزمین، به اندازه‌ی کافی دقیق نبودند.»
به گفته‌ی او این کشف نشان می‌دهد که ابزار IRD حتی به‌تنهایی قادر به تشخیص چنین سیاراتی است و کمک می‌کند تا ستاره‌هایی را اطراف ستاره‌هایی که نمی‌توانیم آن‌ها را در نور مرئی ببنیم، تشخیص دهیم.
